Frankrijk (anno 1500-1600).

De French kanarie, ‘Lizard’ zoals wij hem noemen, is de oudste postuurkanarie die we kennen en werd voor het eerst gekweekt in Frankrijk. Deze vogel en enkele soortgenoten zoals de ‘London Fancy’ en de ‘Spangled Back’ zijn allemaal eerst ontsproten in de straatjes van Frankrijk waar de Hugenoten, zijnde wevers en ambachtslieden, vogeltjes kweekten als een zekere verstrooiing na het dagelijkse werk. Toch heeft de geschiedenis anders beslist, de ‘Lizard’ zou niet gekweekt worden in Frankrijk maar in Engeland. Tijdens de Spaanse overheering in de zestiende eeuw (1500-1600) vluchtten veel Vlamingen en Franse Hugenoten om geloofsredenen naar Engeland.

Engeland anno (1600 - 1800).

De Hugenoten vluchtten in grote getale naar Engeland en vestigden zich in de Londense stadswijk Nottingham. De Fransen voerden destijds de in Frankrijk bekende kanarie met een specifiek bevederingspatroon in. De vogel die vanwege zijn schubtekening ´Lézard´ (hagedis) genoemd werd maakte in zijn nieuwe vaderland sterk opgang. De naamgeving werd na verloop van tijd aangepast aan de nieuwe omgeving: Lizard. De Franse vluchtelingen vestigden zich voornamelijk in het graafschap Lancashire. Hier werd de Lizard dan ook ooit ingezet bij de ontwikkeling van de Lancashire-kanarie, de Border en de Norwich. De doelstelling hierbij was telkens te komen tot een verbeterde bevederingskwaliteit, hetgeen inderdaad lukte. De fijn opgebouwde Lizardbevedering leende zich bij uitstek voor verbetering van andere kanarierassen. In tegenstelling tot vele andere rassen bleven de uiterlijke kenmerken van de Lizard na 1550 onveranderd. De ‘Lizard’ en de ‘Londen Fancy’ kenden in die tijd een onvoorstelbare populariteit.

De ontwikkeling van een standaard (anno 1791).

In 1791 publiceerde een zekere Graaf Buffen, een Fransman de ‘French Canary’ (de ‘Lizard’) met de eerste tekening en standaard. De ‘Lizard’ was geboren en resulteerde in 1800-1830, in een perfecte kwaliteit.

Bijna uitgestorven (anno 1950).

De Lizard kende zijn dieptepunt pal na de tweede wereldoorlog. In Engeland waren nog slechts 30 stellen beschikbaar en uitsterven leek op termijn onvermijdelijk. Door een aantal fervente liefhebbers werd de ‘Lizard Canary Association’ (LSA) opgericht. Het doel was uiteraard de ‘Lizard’ voor uitsterven te behoeden. Mede door de matige kwaliteit van de resterende dertig koppels en de beperkte voedingsmogelijkheden duurde het nog een aantal jaren voordat het herstel compleet was en de eerste uitstekende T.T.-resultaten geboekt werden. De leden van de Lizard Canary Association maakten de bindende afspraak dat voorlopig alle gekweekte vogels uitsluitend aan leden van de vereniging doorverkocht mochten worden waardoor een gerichte "heropbouw" gerealiseerd kon worden. Ook het instellen van een klasse voor overjarige vogels deed de populariteit toenemen. Alle inspanningen bleken niet voor niets te zijn gedaan, want enkele decennia later was de ‘Lizard’ een populaire tekeningvogel in Engeland en de rest van Europa.

Revival (anno 2000).

Omstreeks de eeuwwisseling is er opnieuw veel belangstelling voor de kweek van de Lizard. Vooral in West-Europa, maar ook in de rest van de wereld, maakt de Lizard een come-back.

De schubtekening.

Over het ontstaan van de schubtekening bestaan twee lezingen:

1.      Uit de vroegst gedomesticeerde kanaries ontstond spontaan een mutatie die door inteelt en lijnenteelt werd verankerd.

2.      Eeuwen geleden vond, wellicht onbewust, bastaardering plaats van de Roodvoorhoofdkanarie met de gewone kanarie. De roodvoorhoofdkanarie heeft een aantal sterke overeenkomsten met de ´Lizard´: - de schubtekening - de zwarte pootjes - de oranjerode kopvlek - de "darmgevoeligheid" - de zang.

Roodvoorhoofdkanarie (Serinus pusillus)

jonge Roodvoorhoofdkanaries

De kopvlek

In tegenstelling tot wat we bij de Lizard zien hebben jonge Roodvoorhoofdkanaries géén kopvlek. Een teken dat de Lizard dan toch niet afstamt van de Roodvoorhoofdkanarie?